'Meer werkgeluk door zeggenschap en verlichting werkdruk'
De waardering van werk gaat over meer dan salaris. Werknemers in de zorg vinden andere, immateriële aspecten van het werk vaak belangrijker, blijkt uit het meerjarige onderzoek naar ‘De waarde van werk’ van onderzoeksinstituut AIAS-HSI. Er zijn dan ook effectievere manieren om het werkgeluk te verbeteren, zoals meer zeggenschap over de werktijden en verlichting van de werkdruk. Dit schrijft Paul de Beer, hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam, in een essay in Trouw.
In de studie ‘Waarde van werk’ is onderzocht welke waarde mensen zelf aan hun werk toekennen. Een groep van 2.500 werkenden is gevraagd welke aspecten van werk zij belangrijk vinden, en in welke mate hun werk daaraan voldoet. Inhoudelijk leuk werk en prettige collega’s scoren hoog. Ook de ruimte om initiatief te tonen scoort hoog, en werk te doen waar ze zelf trots op zijn. Aanmerkelijk minder hoog scoren een goed loon en de zekerheid niet ontslagen te worden.
Trots
Medewerkers in de zorg zijn relatief vaker trots op hun werk dan mensen in andere sectoren, maar vinden het wel iets minder vaak leuk. De Beer: "En opmerkelijk genoeg zijn er in de zorg ook meer medewerkers die hun werk juist minder nuttig voor de samenleving vinden. Op drie punten zijn de werkenden in de zorg minder tevreden dan hun collega’s in de marktsector: op het gebied van salaris, het bepalen van de eigen werktijden bepalen en de mate van stress."
Immateriële aspecten
Wat het onderzoek vooral laat zien volgens De Beer, is dat werknemers in de zorg andere, immateriële aspecten van het werk aanzienlijk belangrijker vinden. “Bovendien weten we uit ander onderzoek dat de tevredenheid met een salarisverhoging al snel wegebt als mensen aan het hogere inkomen gewend zijn geraakt.” Er zijn dan ook effectievere manieren om onze waardering voor de cruciale beroepen tot uitdrukking te brengen, stelt de hoogleraar. “Kijk daarbij vooral naar de aspecten van het werk waarop de werkenden in de zorg minder goed scoren: zeggenschap over de werktijden en de werkdruk.”